LG P990 już na pierwszy rzut oka robi wrażenie eleganckiego, solidnego urządzenia. Po wzięciu go do ręki okazuje się być dość ciężki, co tylko wzmaga pierwsze wrażenie solidności, trwałości i wysokiej jakości. Nowe LG posiada czterocalowy ekran dotykowy o rozdzielczości 480×800. Cztery cale to całkiem sporo – tak duży wyświetlacz jest czytelny i wyraźny, ale jednocześnie sprawia, że cały telefon jest pokaźnych rozmiarów i nie tylko osoby o drobnych dłoniach mogą go uznać za niewygodny. Nie podobał mi się również przycisk włączania, który nie wystaje poza obrys obudowy i trudno go wyczuć palcem.
Oprócz tego na obudowie LG znajdują się jeszcze przyciski kontroli głośności oraz złącza ładowarki i HDMI (o tym później). Standardowe dla Androida przyciski home, menu, powrót i szukaj są tutaj obecne w formie panelu dotykowego pod wyświetlaczem. Takie rozwiązanie sprawdza się od strony estetycznej, ale osobiście wolę przyciski sprzętowe, gdy nie muszę się zastanawiać, czy wcisnąłem ten guzik, czy nie, bo aplikacja się akurat przycięła i nie reaguje od razu. LG P990 jest smartfonem o prostym eleganckim kształcie, który w niewielkim stopniu zakłóca tylko obiektyw aparatu wystający poza zarys urządzenia na jego tylnej ściance.
LG P990 dostarczany jest z systemem w wersji 2.2 Froyo, który według wszelkich informacji jakie udało mi się odnaleźć w internecie można od razu zaktualizować do wersji 2.3 Gingerbread. Niestety mimo najlepszych chęci nie udało mi się tego dokonać, podczas każdej próby aktualizacji systemu smartfon komunikował brak autoryzacji. Miałem także problem z podłączeniem telefonu do komputera. Działał tylko w trybie dysku USB, nie udało mi się podłączyć telefonu za pomocą oprogramowania dostarczonego przez LG. Najpierw był rozpoznawany jako inny model, a później wcale nie był rozpoznawany. Od polskiego dystrybutora otrzymałem zapewnienie, że to wady egzemplarza testowego i w urządzeniach dostępnych w sprzedaży się nie pojawi.
System w LG P990 jest troszkę zmieniony w stosunku do standardowego Androida, ale nie tak mocno jak np. urządzenia HTC z nakładką Sense. Obsługuje się go podobnie jak większość smartfonów z tym systemem, ale zauważyłem jedno poważne uchybienie. Tym co najbardziej rzucało się w oczy i jednocześnie najmocniej uprzykrzało mi pracę z LG było potężne opóźnienie podczas wzbudzania telefonu. Po wciśnięciu przycisku włącznika z wyraźnym opóźnieniem (ok. 0,5 sekundy) pojawiał się najpierw pulpit, który po chwili był zastępowany ekranem odblokowania. Już po odblokowaniu przez kilka sekund smartfon miał opóźnioną reakcję na wszelkie polecenia i brakowało mu płynności (skokowe przewijanie ekranów). Potem wszystko wracało do normy i system działał poprawnie. Oprócz tego przyczepiłbym się jeszcze do niesamowicie głośnego dźwięku migawki aparatu, niezależnego od ogólnego poziomu głośności. Czas działania jest podobny, jak większości smartfonów z Androidem, czyli trzeba go ładować w zasadzie codziennie.
Poza tymi wadami LG P990 ma wiele ciekawych funkcji systemu ułatwiających codzienne użytkowanie. Bardzo podobały mi się np. przyciski szybkiego włączania i wyłączania funkcji telefonu umieszczone w pasku powiadomień. Na pulpicie oprócz skrótów i widgetów można umieszczać foldery, a lista aplikacji pozwala na ich grupowanie (aplikacje ściągane z marketu są oddzielone od zainstalowanych fabrycznie) oraz na ich odinstalowanie bez potrzeby wchodzenia do ustawień systemu. Skoro już jesteśmy przy aplikacjach, to miłą niespodzianką była kolekcja umieszczona fabrycznie w pamięci smartfonu. Na dysku znalazły się instalacje kilku gier i programów, w tym np. pełna wersja gry Spider-Man od Gameloftu, program wspomagający odchudzanie Calorific, czy aplikację do edycji zdjęć PicSay. W telefonie zainstalowany jest również program antywirusowy F-Secure, który skanuje każdą ściągniętą aplikację, uruchamia się także po odłączeniu od komputera. Ceną zwiększonego bezpieczeństwa jest niestety ogólne spowolnienie w tych momentach systemu smartfonu.
LG P990 ma wbudowaną pamięć wg specyfikacji fabrycznej o pojemności 8 GB. W rzeczywistości jest to około 5 GB – sporo mniej, ale wciąż więcej niż wystarczająco do instalowania dowolnej ilości aplikacji. Największą wadą mojego HTC Desire jest ilość dostępnego miejsca na aplikacje. 180 MB nawet przy możliwości przenoszenia oprogramowania na kartę SD dość szybko się kończy. LG jest całkowicie pozbawione tej wady, a do tego jak niemal każde tego typu urządzenie, pozwala na rozszerzenie dostępnej pamięci poprzez karty SD. Duża ilość miejsca na dane została wykorzytana przez producenta w jeszcze jeden ciekawy sposób. W zestawie nie znajdziemy płytki z oprogramowaniem pozwalającym na podłączenie telefonu do komputera – do tych aplikacji dostajemy dostęp po podłączeniu aparatu do komputera w trybie dysku USB.
Ważną funkcją każdego nowoczesnego telefonu jest aparat fotograficzny. Choć takie zintegrowane urządzenia jakością nie dorównują prawdziwym aparatom, to z pewnością są przydatniejsze w codziennym użytkowaniu, bo zawsze mamy je pod ręką. LG P990 na tym polu prezentuje się lepiej niż przeciętnie – do dyspozycji użytkownika oddano matrycę o rozdzielczości 8 megabitów (maksymalna wielkość zdjęcia to 3240×2448 pikseli) wspomaganą pełniącą rolę lampy błyskowej diodą LED. Jakość zdjęć jest w zupełności zadowalająca, chociaż tradycyjnie aparat słabiej sobie radzi w półmroku i przy sztucznym oświetleniu i psuje zdjęcia brzydkim ziarnem. Drugą funkcją aparatu jest oczywiście nagrywanie filmów. LG umożliwia nagrywanie w rozdzielczości 1080p w 24 klatkach na sekundę lub 720p w trzydziestu (niższe tryby też są dostępne). Nagrania w full HD w telefonie to rzadkość, więc za tę opcję należy się uznanie. Jedyne do czego mogę się przyczepić, to format w jakim zapisywane są filmy, czyli 3gp – moim zdaniem lepszy byłby bardziej uniwersalny format, np. mp4.
Sercem LG P990 jest procesor Dual-Core NVIDIA Tegra 2. Firma Nvidia kojarzona jest zapewne głównie przez graczy komputerowych, jako producent wydajnych układów graficznych do zastosowania głównie w grach. Tegra 2 jest reklamowana jako najpotężniejszy procesor do urządzeń mobilnych, ale szczerze mówiąc przeciętny użytkownik jeszcze tego nie zauważy. Niewiele aplikacji korzysta z możliwości jakie daje dwurdzeniowy procesor, a wzrost wydajności najczęściej używanych funkcji nie jest właściwie zauważalny bez bezpośredniego porównania ze słabszymi urządzeniami. Także jeśli chodzi o gry, to nie ma jeszcze zbyt wielu wykorzystujących olbrzymie możliwości drzemiące tym układzie. A możliwości są imponujące: w teście, który wykonałem za pomocą benchmarku Quadrant Standard LG P990 uzyskało wynik 2430 punktów, czyli ponad dwukrotnie więcej niż całkiem mocny przecież HTC Desire (1017 punktów).
Na koniec zostawiłem sobie najfajniejszą opcję dostępną w LG P990, czyli podłączenie smartfonu do telewizora poprzez wspomniane na początku złącze HDMI. Cała operacja jest bardzo prosta, nie trzeba żadnego z urządzeń konfigurować, wystarczy wybrać odpowiedni kanał i już można się cieszyć kopią obrazu z telefonu na dużym ekranie. Efekt jest niesamowity, gra w Angry Birds na 42 calowym ekranie robi wrażenie. Ale tak naprawdę akurat do grania ta funkcja średnio się nadaje – przy sterowaniu przez ekran dotykowy i tak częściej patrzymy na smartfon niż telewizor. Wyjątkiem są tylko gry, w których można sterować akcelerometrem, jak np. różnego rodzaju wyścigi samochodowe. Można się wtedy poczuć jakby się grało na dużej konsoli (choć raczej PlayStation 2 niż PlayStation 3).
HDMI ma oczywiście więcej zastosowań niż gry, a najlepiej sprawdza się przy filmach. Dzięki układowi Tegra 2 smartfon LG bez problemu radzi sobie z płynnym odtwarzaniem nagrań w jakości 1080p. Możliwość podłączenia telefonu do dużego ekranu sprawdzi się również w zastosowaniach biurowych, np podczas prezentacji. To złącze to świetny dodatek zwiększający i tak już niemałą funkcjonalność urządzenia.
LG P990 to udany model łączący wysoką jakość wykonania, dużą wydajność i funkcjonalność. Telefon można kupić w sklepie Sferis za 1699 zł: http://sklep.sferis.pl/produkt/36579-lg-swift-p990.html